Wszyscy niestety normalni

Zgrabne połączenie dwóch pozycji autorki, mistrzyni ironii, groteski i czarnego humoru. Brak ilustracji prócz powtarzanej okładki

Zgrabne połączenie dwóch pozycji autorki, mistrzyni ironii, groteski i czarnego humoru. Brak ilustracji prócz powtarzanej okładki

Absurdalna, śmieszna jak to na Czubaszek przystało. Czytało się ją lekko. Ale z drugiej strony zagłębiając się w tematy felietonów - jest o czym myśleć. Niby zabawnie, ale jednocześnie traktując pewne sprawy poważnie.

Absurdalna, śmieszna jak to na Czubaszek przystało. Czytało się ją lekko. Ale z drugiej strony zagłębiając się w tematy felietonów - jest o czym myśleć. Niby zabawnie, ale jednocześnie traktując pewne sprawy poważnie.

Uwielbiam absurdalne poczucie humoru p. Marii Czubaszek. Tu jednak coś mi zgrzytało. Połączenie dwóch książek w jedno chyba nie było dobrym pomysłem. Przez ten manewr zdarzyły się irytujące powtórzenia. Drugi raz na pewno do tej pozycji nie wrócę.

Uwielbiam absurdalne poczucie humoru p. Marii Czubaszek. Tu jednak coś mi zgrzytało. Połączenie dwóch książek w jedno chyba nie było dobrym pomysłem. Przez ten manewr zdarzyły się irytujące powtórzenia. Drugi raz na pewno do tej pozycji nie wrócę.

Brak Pani Marii w przestrzeni publicznej odczuwam boleśnie.
Jej umiejętność satyrycznej oceny rzeczywistości za pomocą swoistej, genialnej gry słów - bezcenna. Odświeżam i ubarwiam sobie codzienność wracając do Jej książek.

Brak Pani Marii w przestrzeni publicznej odczuwam boleśnie.
Jej umiejętność satyrycznej oceny rzeczywistości za pomocą swoistej, genialnej gry słów - bezcenna. Odświeżam i ubarwiam sobie codzienność wracając do Jej książek.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Czubaszek. Książka to zbiór felietonów, które często bawią, szybko się je czyta, czasem są absurdalne, jednak podobały mi się. Raczej oceniam książkę na plus, chociaż nie wiem czy sięgnęłabym po nią drugi raz.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Czubaszek. Książka to zbiór felietonów, które często bawią, szybko się je czyta, czasem są absurdalne, jednak podobały mi się. Raczej oceniam książkę na plus, chociaż nie wiem czy sięgnęłabym po nią drugi raz.

Książka napisana w formie, której wcześniej nie poznałam. Swoim absurdalizmem przypomina mi trochę „Bajki robotów" Lema. Autorka bawi się językiem, wprowadza dużo ironii. Osobiście nie jestem fanką zbiorów felietonów i opowiadań nie powiązanych ze sobą fabułą, ale Maria Czubaszek w zbiorze „Wszyscy niestety normalni” zaciekawiła mnie do dończenia książki, do zastanowienia się „Co ona jeszcze wymyśli?". Nie zachwyciła mnie natomiast wystarczająco, aby sięgnąć po więcej jej utworów.
Po przeczytaniu towarzyszy mi przeczucie, że książka nie jest ponadczasowa i lepszy odbiór miałaby zapewne wśród starszego odbiorcy.

Książka napisana w formie, której wcześniej nie poznałam. Swoim absurdalizmem przypomina mi trochę „Bajki robotów" Lema. Autorka bawi się językiem, wprowadza dużo ironii. Osobiście nie jestem fanką zbiorów felietonów i opowiadań nie powiązanych ze sobą fabułą, ale Maria Czubaszek w zbiorze „Wszyscy niestety normalni” zaciekawiła mnie do dończenia książki, do zastanowienia...

Pierwsze spotkanie z autorką. Po błyskotliwym, ciekawym, lekko pythonowskim początku, przyszło ogólne rozczarowanie męczącą kalką pomysłów i stylu. Trochę za mało cukru w cukrze, choć doceniam cięte pióro p. Marii.

Pierwsze spotkanie z autorką. Po błyskotliwym, ciekawym, lekko pythonowskim początku, przyszło ogólne rozczarowanie męczącą kalką pomysłów i stylu. Trochę za mało cukru w cukrze, choć doceniam cięte pióro p. Marii.

Zabawna książka dla znawców tematu. Przypominająca najlepsze teksty i gagi z między innymi satyrycznych radiowych słuchowisk i nie tylko. Znane zabawne prawdy życiowe i powiedzonka, charakterystyczne dla niezapomnianej i niezawodnej Marii Czubaszek.

Zabawna książka dla znawców tematu. Przypominająca najlepsze teksty i gagi z między innymi satyrycznych radiowych słuchowisk i nie tylko. Znane zabawne prawdy życiowe i powiedzonka, charakterystyczne dla niezapomnianej i niezawodnej Marii Czubaszek.

Bardzo lubię absurdalne poczucie humoru autorki, i cenię jej trafne postrzeganie absurdów rzeczywistości. Uwielbiam też ten specyficzny język z "nienachalną urodą" na czele.
Dla wielbicieli talentu pani Czubaszek rzecz świetna, dla innych okazja, by się do autorki przekonać.

Bardzo lubię absurdalne poczucie humoru autorki, i cenię jej trafne postrzeganie absurdów rzeczywistości. Uwielbiam też ten specyficzny język z "nienachalną urodą" na czele.
Dla wielbicieli talentu pani Czubaszek rzecz świetna, dla innych okazja, by się do autorki przekonać.

Jakoś mnie ten dobór tekstów i powtarzalność wymęczyła. Nie dziwię się czemu dalej Czubaszek jest tak cytowana, a jej książki dalej są w kioskach obok gazet codziennych, bo rzeczywiście pisała spostrzegawczo. Mimo to mi nie podeszła, zanudziła, a w książce nie przebrnąłem ponad 100 stronę. Może tak od czasu do czasu se to wydanie przeglądnąć byłoby ok.

Jakoś mnie ten dobór tekstów i powtarzalność wymęczyła. Nie dziwię się czemu dalej Czubaszek jest tak cytowana, a jej książki dalej są w kioskach obok gazet codziennych, bo rzeczywiście pisała spostrzegawczo. Mimo to mi nie podeszła, zanudziła, a w książce nie przebrnąłem ponad 100 stronę. Może tak od czasu do czasu se to wydanie przeglądnąć byłoby ok.